Hangi şehirde tren istasyonu varsa
Buğulu camın arkasından el sallayan olur
Bir kar yağarsa
Dudakların morarıp, Yanakların kızarıp
Elveda şarkılarının yer bulduğu
Anlar
Hele bir göz var ki
Hele bir yürek
Damı akan evin yalnızlığında
Terk edilen diyarların arkasında
Bir ana, bir yar ağlar
Hangi şehirde bir tren istasyonu varsa
Birkaç koça çınar başını yaslar
Dallarında tünemiş kuşların umurunda değil
Ne homurtu ne, simitçi çocuk

Raylar koça bir homurtunun iz düşümü
Hiç unutamadığın anlar
güzelin gülüşünü hatırlamak elde mi?
Ya tehir
Buharlı bir cay getir diyen İsmail emmi
Dizime kramp durdu diyen nergiz teyze değil mi?
İçine gömdüğü acıları
Bir nebze tazeleyen dertli anne.

Vagonları katar katar, derteri yüklemiş tren
Sabahın ilk ışıklarında Anadolu’nun bir başka şehrinde
Belki bir acı belki bir siren
Değil mi böylesine içimizde türkülerimizde yer edinen