Ne
varsa sinende
Hiç itiraz etme,
elemi içinde filizlendirme


Gam ile yol almayı
sakın bir çıkar yol addetme

Gönül
ummandır,
bakirliği içinde
barındıran ümidin toprağıdır


Yeisin
aklına ve izanına
hükmesinden kurtarılmalıdır


Desise
kim için ardır
Vicdanı olan bir can
için ne müthiş garazdır


Ruhun
ve kalbin Rabbi için
halkedilen aşkın muhatabıdır


Akıl ve izan
iradenin azminde bekleyen
hükmün kaza cenahıdır

İnsan
kul olmak için vardır,
yoksa hüsran hesaptır


Ney,
bir kamış iken
Sulak ve humuslu
toprakta vaktini beklerken


Çilenin
ve sabrın taliminde
sadakatini aşikar ederken


Nefes
kimin tasarrufudur,
tasavvur edilmeye
muhtaç olan ihsandır


İnsan
olmaya matuf olan beşer,
aşka ram olan sedadır


Gönül
yanması nedir
Hangi nar bu hakikatin
nüzülünde ki gerçektir


Ruhunun
ve kalbinin lisanında
yol alan için evham niyedir


Yaratan Rab,
neden sevgi ve muhabbetten
esirgenen bir hakikattir


Kulluk,
hukukun dilinde
zarurettir,yoksa ihlas niyedir


Her
yolun bir sonu var
Sonsuz olan için umut
ve emel, aşkın vecdindedir yar


Muhakeme
ve vicdan niye ar, aklı
olmayan için araf kimi arar


Arasat,
ruhun icmalinde
anlam bulan bir mekan,
kalp ecriyle yaşar yar


Nefsin
ne vakit zafiyetini görse,
hükmeden şerdir, narı arar


Kim
kalbini kırdıysa
Umutlarını soldurmak
için say içinde bir efkarsa


Sakın
haline bakıpta muhatap
alma, heves umut değildir anla


Umudun
bir ahendi var,
nizam içinde ki ruhun
ve kalbin ihsanına bakar


İşte
o vakit, ihlas kapıları
açan bir vicdanın sesidir yar


Fani
olan için yakınma
Metanet ve dırayet
sevdasını hor görüp atma


Sabır ve kanaat
kalbini terbiye eder,
aklın izanın için ne ister


Ruhun
melali hangi hakikatin
kitabından söz eder,
ümitsiz nefes sefillik eker


Aşk,
ruhun mihrakından
nükseden feyizdir,
aklı ve gönlü nizam eder



Mustafa CİLASUN