Bilinmek istedi evvel emirde
Her taraf nur kaplı, yalnızdı bir nur
Padişah o idi, şanlı vezirde
Bir tutam nur aldı, dedi bu sır nur
Adını Muhammet Mustafa koydu (s.a.v.)
On sekiz bin âlem o nurla doydu.


Cümle eşya, onun, özünün özü
Zerre eksilmedi, hala o gür nur
Asuman tam tekmil, görünen yüzü
Sonra olanlardan, âlâ o gür nur
Kâinat ismini öğrendi, duydu
İns-ü, Cin, Melekût emrine uydu.


Rebîulevvel’di, nisan sabahı
Yeryüzü mest oldu, her taraf pür nur
Yıkıldı, kayboldu küfrün siyahı
Esti meltem yeli, püfür püfür nur
Şarktan, garba cehlin, burçları göçtü
Meşhur şairlerin, dilleri sürçtü.


O gün, bugün her şey, bir başka güzel
Aşk nerde var ise, orda bak gör nur
Sevinç, neşe, sürür tek ona özel
Kalp, ruh, sır, hafi’ye, ara bul sür nur
Ahfa, letâifin en uç noktası
Böyle kemal bulur nurun kotası…



Salih Yıldız…26.01.2012




.