Bir zamanlar ayrı gayrı gitmezdi günlerimiz
Gözlerimiz buluştuğunda yağmur kıskanırdı
İçtenlik dolu bakışlarımız ışıklarını söndürürdü güneşin
Ve geceye vardığımızda köşeye çekilirdi parlak ay
Ortalık bize kalırdı
tüm hürmetiyle
tüm haşmetiyle
tüm cömetliğiyle


Bir zamanlar yan yana uzanırdı cümlelerimiz
Senin dilinden çıkan benim kulağa küpe
benim ağzımdan dökülen senin için tam şiir olurdu
Dolardı avuçlarımıza sevgi çiçekleri
aramızdaki o uzun
o bitmeyeceğini düşündüğümüz mesafe kısaldıkça


Bir zamanlar kötülük nedir bilmezdik
Abonesiydik mutluluğun
Hazır cevabıydık soru işaretlerin
Neşeyle geçerdi kahvaltılarımız
Baş başa dolaşmalarımız
sadece ikimizin tattığı duygularımıza
sadece ikimizin bildiği sırlarımıza
yapardı ev sahipliği


Bir zamanlar ikimiz ney sesi gibiydik
Nefes nefese yaşar
dağa denize taşar
aşardık bütün engelleri
Ve yerle bir ederdik
aksimize gelen dünyayı