Yaşamaktan haz aldığım bütün evrenler adına...






Bütün bir aşk masallarıydı
Dönüp dolaşıp bütün cenazelerini gömdüğüm
Uzun, yapayalnız sahipsiz, kimliksiz sokak aralarında...

İçimde besledim akbabaları
Geceleri bilakis
Yıldızları bu sınırdan daha iyi görebiliyordum
Üşüyordum, ama sen yoktun, olsun
Acıtmıyorlardı beni, onlar da herkes gibi parça parça ediyorlardı içimi...

Hesabım kalsın istemedim sokaklarla, yıldızlarla
Dönüp dolaştığım yer hep bir taziye gecesiydi zaten
O içimden çekip alacak beni, o melek, o da gelsin artık
Son sigaramı ona sakladım...




Ah güzel gözlü, kirli melekler saati...

Kimbilir karşına çıkabilirim bir gün ne dersin? Üstüm başım, bütün umutlarım kan revanken... Belki bir gün, hayal işte sevgili bile olabiliriz, ben hiç ağlamam, hiç üşümem... Neden olmasın, sende seversin belki bu cehennem krallığımı... Benden ziyade öldürdüğün herkesin prensesi olmayı düşlemezmisin hiç? Kör siyah, cehennem siyahı ne de yakışırdın düşlerimin kraliçesi bu azabın pençesine...