2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
866
Okunma
Dışımdaki yabancıya içimdeki beni sordum.
O umarsız yalancıyı gerçek dostum sanıyordum.
Çıkmaz sokaklara girdim, hep boş işlerle yoruldum.
Kalbimi dağlayan yangın, ben ise ortada kordum.
Tam cevabı buldum derken yine boşlukta kayboldum.
Aydınlıkları beklerken karanlıklarda boğuldum.
İnce bir ışık sezsem de takip etmekten yoruldum.
Belki farkına varmadan saatimi hiçe kurdum.
Ümitlerim kaybolmadı, gönül sazım hiç susmadı
Adımlarım aksak ama, yorgun gövdem yıkılmadı.
Bir kandilin ışığında seher vakti Seni buldum.
Ne zaman ki Sana vardım, içimdeki beni buldum.
Ben huzuru bende değil, ben huzuru Sende buldum.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz