bir gün adını bile bilmediğin birine aşık olursun; sadece gözlerine bakabilirsin o an.yapabileceğin pek bişey yoktur aslında ellerini sıkmaktan başka. Sanki kim olduğunu bilmemek senin suçunmuş gibi.Düşünürsün bütün gece, bütün gün ,bütün hafta.Neden dersin sanki bana rastlar hep imkansız aşklar!!Gözleri seni anlatırken hayata sen ona nasıl sesleneceğini bilemessin.Dursun istersin o küçücük dünyan belki sığdırabilirsin oraya.Zor olsada imkansız değil dersin işte.Tek bir adım atabilrsin ona doğru ve bir tane daha... Yaklaşırsın yanına ne onun var cesareti nede senin sadece kokusunu hissedebilirsin..Ömür boyu dediğin her duyduğunda onu anımsayacağın o kokuyu bir daha unutamassın.O kısacık anda neler sığdırırsın zihnine.Mesela adını öğrendiğin ilk anı ,mesela birlikte hayata başladığınız ilk dakikayı yada seni seviyorum dediği ilk günü..Eğer cesaret edemessen elinden kayıp gider hayat sen istemesende yapabilicek birşey kalmaz o anda... Onu ilk gördüğünde nasıl bişy gelmediyse elinden o anda da gelmez işte.Günlerden bir gün dersin yanındakine ’’sen hiç adını bilmediğin birine aşık oldun mu?’’...O sana anlamsızca bakarken ’ben oldum’dersin ’adını bilmediğim birine’....