Garibim dünyada gülmedi yüzüm
Bir gün ölsem bile bilenim yoktur
Nideyim kadere geçmezki sözüm
Ağlasam gözyaşım silenim yoktur

Ölüm gelse kurtulurum ben ancak
Dertlerin elinde oldum oyuncak
Korkuyorum bunun sonu nolacak
Bir kere yüzüme gülenim yoktur

Şu koskoca dünyada yalnız kaldım
Yaramı saracak dost bulamadım
Boşuna yaşadım boşa aldandım
Bir parça ekmeği bölenim yoktur

Sızlar durur bağrımdaki bu yara
Kara yazılmış bu bahtımız kara
En sonunda düştü yolum ağyara
Kaybettim kendimi bulanım yoktur

Derdimi sormayın dağları aştı
Feryadım ahım göklere ulaştı
Birde üstüne hasretlik bulaştı
Biçereyim derman olanım yoktur

Düşman olmuş nereye adım atsam
Kimlere söylesem kime anlatsam
Çokmudur bir yudum mutluluk tatsam
Şu garip gönlümü alanım yoktur

En yakınım ardımdan vurdu gitti
Doğruyu bulmadan gençliğim bitti
Dost bildiklerim hep beni teketti
Yıllardır kapımı çalanım yoktur

Aşık Ramazan’ım feryadım sana
Bırak ızdırabı can gelsin cana
Tek isteğim mutluluk kana kana
Sözlerim hep doğru yalanım yoktur.




Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
22.09.2011