4
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
2225
Okunma
ağlamıyor muydum
bunca yaş
yalanı mıydı
gözlerimin..
sonbaharda
yaz gibi..
gülmüyor muydum
bir kızıl gonca mıydı
yanan
dudaklarımda..
suskundum
sıcaktan göynümüş
bir yüz
sararmış zamanı dişliyordu
aynalarda.
sendendi
çokluğum
kifayetsizliği sözlerin
dört duvarın
kapısızlığındandı.
gözlerinde toplanmıştı
tüm renkler
küçük bir ışık demetiyle
savrulurken
renkler gözünden
açılırken
çiçek çiçek
sensizliğin koynunda
asırlar geçmemiş gibiydi
aradan.
şimdi
bütün renkler
toplandı gözlerinde
renksizliği
bundan
ellerimdeki suyun..
ne kızıl kanardı
bilirsin
zaman
bir kızıl gonca gibi
yanarken
koynumuzda..
ne çok hülya var
çocukluğumun
fesleğen kokulu trabzanına tutunup
yanmış..
ah..
sevgili
biliyorsun
aşk yanmaktır
sadece..
24/01/2012
ödemiş
Cevap Yaz