Hiç düşünmedim bir gün aradığım mazi yüzünden ömür boyu mutsuz olacağımı
Hiç aklıma gelmedi sevdiğimden ayrı düşüp kalan ömrümü heba edeceğim
Hesabını yapmadan başladım herkes gibi sonunu düşünmedim bu sevdanın
Hani derler ya “ sonunu düşünen kahraman olamaz” bende bu söze uydum

Beden herkes gibi hesapsız çıktım bu sevda yoluna ağlayarak sızlayarak
Her kes gibi olmasa da kendimce sevdim sevildiğimi sandım usul usul içime işledim sevdamı
Kimi an kan ağlayarak andım adını kimi an sevinç göz yaşlarını boğularak
Sevdim gönlümce sevildim sandım herkes gibi mutluluğa inandım umut ettim

Bende herkes gibi benimdir dedim benim diye şiirler yazdım
Hiç mi hiç benim olmamış oysa hep benden uzakmış hep bana yasakmış sevdam
Ağladığım günleri arar oldum her gece sabahı bekledim sabahlarımı da karanlık etti bu sevda
Bende her kes gibi hesapsız yola çıktım bilmiyordum aradığım mazim yüzünden ömrümden olacağımı
Bende her kes gibi sevdim ama her kes gibi sevilmedim
Herkes gibi umut ettim mutluluk hayalim oldu
Ama her kes benim gibi ihanete uğramadı

NOT:
İbrahim Erkalı!ın da dediği gibi
“Yokluğunda Varlığını Aramam Gerekirken Varlığında Yokluğuna Hasret Bıraktın”