0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1114
Okunma
adımlarımda azalıyor şehir,
içimin kalabalığı yalnızlaşıyor,
gözlerime ağarıyor yokluğun,
bilinmedik bedenlere seni dolduruyorum;
hepsi eksik kalıyor...
en çok mutluyken ağlıyorum,
mercanlar dökülüyor ayak uçlarıma,
yer ve gök sensizliğin kokuyor.
dokunamadığım ne varsa yok oluyor,
ufaldıkça ufalanıyor yüzüm,
küçük bir çocuk oluyorum,
elimde elin kalsın diye,
bir an bile büyümüyorum...
18 ocak ’12
5.0
100% (2)
