12
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1112
Okunma
ayaz bir gündü
ben buz gibi esen rüzgardan
daha soğuktum
hayal kırıklığı zamanlarında
hüzün çalıyordu her yerde
ve boşluk gitgide artıyordu
üşüyordu ellerim yokluğunda
tutunamıyordum sıcaklığına
baktım
köşeye sıkışmış
bir iz varmı senden
yoksa herşeyi mi alıp götürmüştün
her gecenin ardı sabah derler
sensizliğin sonrasını düşündün mü
artan yalnızlığım
içimde büyüyen boşluk...
Cevap Yaz