Kirpiklerimde sancılı hiçkırıklar kaldı

Hayatın gerçeklerine ayrılan,
bir filmin son demindeyim.
içimdeki çocukta kaybettim her şeyimi
aşkın yasını tutuyorum şimdi
bakmayın sessiz duruşuma
içimde binlerce isyan taşıyorum...

Söz geçiremediğim yüreğime kilitler astım
kirpiklerimde sancılı kaldı hıçkırıklar...

Bir çocuğun korku dolu bakışlarının içine gizlendim
acılardan bir gül demeti yapıp suratıma gülücükler astım
kimse görmesin, anlamasın diye içimdeki fırtınayı...

Gözlerimde geçmişten bir film
göz çukurlarımda yağmur sağanakları saklı...

Bir lanet hayat ki, alışamadım kahpeliğine Allahım
parçalandı her defasında kumdan Saraylarım...

Hayat sevmedi beni, ne yapsam yetmiyor
hep cinnetin karabasanında gezdi fırtınalarım...

Uzak bir vahada kaybettim sevince giden yolu
ben günahkar isyanım, ömrüm hüzün dolu
bağışla beni Allahım...

Dönüp baktım aynaya, tanımadım suretimi
dev miyim, cüce mi?
ben ki,hayata hep acemi?
bağışla isyanımı Allahım, bulutlar kadar doluyum
ağlamak istediğim her omuz Soğuk bir duvar olur...

Cebimdeki, anahtar yitik
yokum artık hayatın sevda kapısında, yok sayın beni
gam dağında ızdıraplar dağıtıyorum şimdi...

ben ki, sarı saçlı çöllerin yorgun yolcusu
özgürlüğe uçarken çılgınca,
kanatlarımdan vurdular acımasızca...





Prenses Eylem Çalışkan