Özgür girdim bu yıla şimdi yeni doğarken
Kalemim dile geldi çizdi kara kâbusu
Şiirlerim nağme nağme semereler sağarken
Kalpler ebedi sustu kırıldı aşk fanusu



Takatım hiç kalmadı kavga edip çatmaya
Yorgunum artık yeter dertlere dert katmaya
Yaram sızlar derinden mecalim yok yatmaya
Kalpler ebedi sustu kırıldı aşk fanusu



Cesaret vermedim ki umutsuz güftelere
Kardelenler karsız da gelmiyor destelere
Sazım garibce inler ağlıyor bestelere
Kalpler ebedi sustu kırıldı aşk fanusu



Aşkın narına yansam kalpte açmıyor çiçek
Yıllar tek tek tükendi iflas etti bu yürek
Yollarım taşlı çakıl karanlıkça ve tümsek
Kalpler ebedi sustu kırıldı aşk fanusu



Kaderimin rüzgarı sensiz esiyor yine
Geçmişi unuturum dertle yanıyor sine
Açtım artık gözümü bir daha uymam cine
Kalpler ebedi sustu kırıldı aşk fanusu


TÜLAY*ASLAN