O’na layık olamadım!
M.Gözükara
-M.Başpınar’a
Ben kendimi tanıyorum
Aşka düşüp, del’olmadım
Kolay demek yanıyorum
Yanmadım ki; kül olmadım

Benliğimden kaçamadım
Miski amber saçamadım
Va(a)dim vardı açamadım
Şol bülbül’e gül olmadım

Kurtlar kaptı yolluğumu
Heba ettim bolluğumu
Sorguladım kulluğumu
Yüze gelir kul olmadım

Güttüğümüz koyun mudur?
Hayat denen oyun mudur?
Dersen; gerçek boyun mudur?
Tepelendim dal olmadım

Adaleti attım rafa
Kapı açtım haksız af’a
Geçip durdum en ön safa
Mazlumlara dil olmadım

Toprak, tohum buluşmadı
Çiftçi kırk gün konuşmadı
Barışmaya yanaşmadı
Boşa böyle çal’olmadım

Ses edildi, ben duymadım
Talim de emre uymadım
Gafleti kusur saymadım
Örse kondum, nal olmadım

Gemi delik batıyorum
Ondan yana yatıyorum
Malları mı satıyorum
Boşa geçmez, pul olmadım

İç çekiyorum ara da
Gözüm yok, pulda parada
Doğru der; Gözükara’da
Aktı yaşım sel olmadım.

Mehmet Gözükara