DOST BİLDİM KOPARDI KIRDI DALIMI

Dost bildim kopardı kırdı dalımı
Gül bahçeme aldım yoldu gülümü
El verdim yetmedi aldı kolumu
Mürşidin elini dost bildim çıktım

Nice bu oluşlar yaktı canımı
Halka makbul olmak için varımı
Boşa harcamışım tüm zamanımı
Hak’ kın rızasını öğrendim çıktım

Haber aldım İsrafil’ in Surundan
Uyandım kırk yıllık gafil uykumdan
Kırk yılda kazdığım derin kuyudan
Mürşidin ipine tutundum çıktım

Ey Dünya itibar etmem puluna
Tacına tahtına atlas çuluna
Îtibarım meylim Hak’ kın yoluna
Canımı Mürşide verdim de çıktım

Çektim el ayağı, dünya zevkinden
Cennet meyvasını yedim Mürşit’ ten
İblisi cezbeden dünya renginden
Hak’ kın boyasıyla boyanıp çıktım

Aşkın oku değdi sineme benim
Gitti cismim kaldı bir kuru tenim
Rahmet etti Hüda açtı gülşenim
Dost bağında gülle bülbül bir oldu

Sekrani’ yim geçtim nar ile dardan
Geçtim dünya ile olan davamdan
Kalmadı gayri şey Kadir Mevlamdan
Yükümü Mürşide yükledim çıktım

SEKRANİ

HU
15:18
15.01.2012