ELESTİ BEZMİ’ NDE ADIM SEKRANİ KOYDU MÜRŞİDİM

İhvan da ne gezer keder , gam mülki fenadadır
El çekmez hiç peymaneden, hep aşk ile sekrandadır
İçtiği aşkın şarabı, meyhaneler mekanıdır
Gafildir Gayri Hak’tan, Bende-i Al-i Abâdandır

Ayrı koyma Bâb-ı Hak’tan, sana varmak tek meramım
Mahzun etme kul kemteri, Nar-ı aşkınla yanarım
Müptela oldum derdine, Derdi dermanım sayarım
Akıl işi değildir bu, Sen’i kendimde ararım

Çok keramet var insanda, İnsan en büyük keramet
Hazreti insandır insan, varlığı Hak’ka delalet
Hak onunla görür işler, ondan dağıtır adalet
Ehli akıl bilmez bizi, bizim davamız melamet

Her şeyi HAK ile görür, her şeyde HAK’kı görürüm
HAK Kün derse halk olurum, can ver derse can veririm
Kül ol der külü olurum,Kul ol der kulu olurum,
İsterse HAK’kı görürüm, isterse HAK görünürüm

Hak SU’dur ben kar tanesi, her zerrem Hak’kın katresi
Kar gibi farklı yaratmış, benzemez hiç bir tanesi
Kar sudan yaratılmışken, mümkün mü suyum demesi
Karın suya dönmek için tek çaresi erimesi

Özüm,sıretim HAK’tır, üstümde insan kisvesi
HAKK’la kulun arasını, örter hep hicap peçesi
Bu peçenin dokuması, nefsin benlik vesvesesi
Men Arefe Arif ol ki,ayan olsun HAKK vechesi

Ahir zaman ümmetiyim, hak benim batınımdadır
Aramam Allah’ı uzakta,bana benden yakındadır
Elestide gördüm yüzün, Mah Cemalin yadımdadır
Burda gelip buldum seni, canım Mürşit yolundadır

Elesti Bezmi’ nde adım SEKRANİ koydu Mürşidim
Künt-i Kenze dahil etti, Kerem etti Beli dedim
Cismimi insan eyledi, sırlanıp cihane indim
Mansur olup cezbe gelip, söylenmez sırları dedim

SEKRANİ