“ Bir kül bulutu gözlerim, gözlerinden müsemma hoşçakal ”






Ve tasmasından azatlanmış saldırgan yalnızlığım, eyvallah




Dağlara küfredesim var bu gece
Tüküresim sensizliğin tam suratına
Ve geride bırakılanlara aldırmayıp işte gidesim var



Ama hâlâ masumca adımlarıma dikiliyor bu dağlar
İçim sıkılıyor kirli beyaz sen uyuyor musun hâla ?
Yoksa, yoksa hâlâ
Soyuyor musun mahmur gözlerinden bakışlarımı ?



Susmak çok asilce değil mi ?
Değilmi ki bunalttı diyemediklerim kirli beyaz
Anlamsız bir hayatın tam göğsüne yasladım yüreğimi
Asilik içime saklandı yine sinsice
Ne ben günahsızım ne senli günahlarım aklandı
Ne ben haykırırım sana tutkunluğumu
Ne de sen gözlerinden öpersin sevdanın



Kelimeler,
İpe sapa gelmez dilimde bu gece
Umursamazmış gibi davranırım içten içe kemirilmiş duygulara
Bir kurt gibi sokuluşun koca gövdeme



Sus !
Sus sakın ben ne yaptım ki de me !



Ben, kafa tutmuşum her ağıt sonrası beliren gökkuşaklarına
Ben, lafa tutmuşum mutluluklarla yüzleşmeyi
Elleşme, bırak depreşsin çaresiz kalışım
Bir dağ gibi devrilerek, yıkılışım
Bırak öylece kalsın



Sus, konuşma kirli beyaz
Sen zaten bensizliğe fazlaca alışıksın



Pulsuz bir mektup yollasam
Adressiz gözlerine sürme niyetine
Ama sen yine de göz bebeklerine sür/me !
Avuçlarına değse çingene parmaklarım
Sana bir mutluluk dokundursa bende hiç olmayan
O zifir saçlarına kan kızılı gözlerimden bir gül taksam
Hiç ama hiç solmayan
Ya eksik rakamlarla seslensem sana mütemadiyen
Ya da tedirgin bir sevgi sözcüğüne yaslansam olmaz ki



Olmaz ki bu gece
Bir pusula bile bırakmadan bakışlarına
Ama olmaz ki
Karanlığın en kör vaktinde bir intihar zulasına düşmek
Ve yalnızlığın en kuytusunda
Sokak lambaları bile daha sıcakken senden
Üşümek yok demiştin ya
Ama ben hâlâ çok üşüyorum kirli beyaz
Haydi hoşçakal







/Ama ben hâlâ çok üşüyorum.../








----- aras -------