Şiirler şekillenmiyorsa şairin dilinde
bil ki sen susuyorsun bu koca şehirde
ruhumdaki gel gitler, yıllardır sana hasret
hangi denize attın sırları mı?
git başımdan
ah, bir dağ başında, buralardan uzak
seninle el ele, bir gece sessizliğinde
kimsenin bilmediği, bir yerde
hep saçlarınla, gece boyu konuşup dursam
n’olur, al bulutlarını gözlerimden
çöllerimi geri ver diyebilsem.


Ne hoş, yıldızların altında seni sevmek
hicaz bir makamda resmini çizmek
el değmemiş Ege tenhalarında
aşk, asude bir bahar zamanıdır, gamzelerinde gizlediğin
sen, içimde eskimeyecek çocukluğumun dil nişanı
bilinmezlere açılan o mehçul limanda mısın hâlâ
malûm ya, leylakların yaydığı kokulardasın şimdi
belki Çeşme altında, belki de, Urla’dasın
bak perdelerinde kızıla, gün batarken
bil ki,
zümrüt yeşilinde, gemilerin limana dönüş zamanıdır şimdi.


İnce tebessümlerle inşa ettiğim
sen, gizli sevişmelerimizin utangaç kadını
penceremden pencerene uzansam usulcacık
yüzüne hep farklı dokunsam ellerimle
ama yok, gidiyorum deme, kanayan yaralarıma inat
sorup duruyorsun:
o kırık dökük eski anılarımızı
bırak da uyusun,
dudak kıvrımlarımda, nar rengi dudakların
aşktır, deli bir rüzgâra benzer, yıkımı kentlerde kanar.


Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
8/1/2012
Saat.14 53