alnıma karasın dünya
kallbime yarasın dünya
ayağıma dikensin dünya
başıma belasın dünya


bilmez misin kara çabıttır
büyülü bir yakıştır
bağlanana çürüyüştür
sana meylim sönsün dünya


dediler ki orda aşk var
bir kadehte ateş sana var
içtim yandım içmedim yandım dünya
seni gönül kapımdan kovdum dünya


cennet cennet aradığım
meğer gönül pınarında suladığım
altınla duvar sıvadığm
kalbin içinde yatar imiş dünya


aşıki derki cennette burda
cehennemde
sıratta burda mızanda
hergün sur üflenirya ruhuna


ektiğini biçersin daha burda
iyilik olsun tohumların hep
sen ekki elbet bitecek
anlarsan hayatı herşeyden geçecek
akılda burda fikirde burda


ne vavela kıyamet kopacakmış
senin kendi kıyametin gaflete dalmış
nefes sayın tükenmiş azalmış
hiç mi gelmez aklın başına
tasasız gönül boş varacaksın divana


ne getirdin diye soracaklar
defterinde ne varsa ortaya koyacaklar
yüzümüz kızaracak aklımız şaşacak
hayat bir eğlenceden ibaret olsa da
hiç mi uyanmadın diycekler


hergün bir melek sabah akşam
gönlünü yoklayıp bakacak
Allah’ı anıyorsan hakka varacak
anmıyorsan rabbin sana darılacak


aşıki derki bendeki nefis perişan
aleme bakar da ağıd yakar
gözlerinden sular coşar
acziyet içinde gönlünü açar
gazabından rahmetine kaçar