Seni söyleyen bütün sözcüklerimi
Çıkarıp bir köprüden atmak istiyorum.
Senli bir cümle daha hayatımın textlerine girmesin
Sen kokan hiçbir çiçek
Burnumun menziline taciz etmesin
Sen kurduğum hiçbir düşü
Bir başkasıyla yaşayıp da
Düş tacirliği yapmayasın
Sen olan hiçbir imge yer bulmasın dizelerimde
Sen düşme artık mürekkebimden
Koca bir sayfayı sen diye bilip
Bağrıma taş basmayayım
Artık ama artık
Sen olmayayım…
Adınla başlamayayım güne
Ve her gece gelmeyesin rüyalarıma
Bir an huzur bulayım
Gözlerime taciz etme artık
Yüreğime , dilime
Artık ben olan hiçbir yere adın dahi girmesin.
Siluetini çek yüreğimden
Yıkıp yakıldı aşk kervanlarım
Ve bunu da ben yaptım
Hiçbir yol seni bulmasın diye
Bu şehirde kendimi öyle kaybettim ki
Hiçbir sokak hiçbir adres bana çıkmıyor
Ben sende öyle kayboldum ki
Sen bile benim varlığımdan habersizsin
Bir gün eserse ufak bir rüzgar
Gelirse yüreğin ağzına
Ya da bir siren sesi sağır ederse kulaklarını sessizliğiyle



Bil ki;
Seni söyleyen bir cümle daha can vermiştir dizelerimde…

Göksenin KARAMAN