Gözkapakların düşer gözlerime
Öyledir çünkü her alarga
Ütüsüz bir güncelik gözün sözce
Kandan mürekkep döktüğü
Sessizliğin ince kalın nefesine

Çünkü göz kapakların düşünce
Kapital tenhalığına nefsin
Kokunla tanırım endeksini
Aşkın tanımlanmaz tüzüğünde
Bir kentin vefa vizesi
Tarihin dizkapaklarında burkulan
Bir kentin Fatih’in
Uykusuz gözlerinden boşalan
Tutkudur göğsünün öteye vurgun
Yıldızlarında tutulan
Tutulan yıldızlarında

Gözler böyledir tarihte zambak
Gözlerin hilâlin fecridir surda
Gözkapakların indikçe gözlerime
Yarasalar dalar mabedime
Dağların ruhuna gömdüğü
Güneşin milimetrik gözleri
Oy sinemde proton yüklü
Bir hançerin sıcak darbesidir
Uzun hava gecelerinde dengbej
Çekilen halay bir çocuğun
Bir çocuğun bin çocuğun
Hayalet odalarında panel
Yalnızlığa akıttığı toksindir

Hislerine inen felç bölünürse elektronlara
Sanal çıngıraklar leş ayinindeyse
Hançer kesemiyorsa kendi pasını
Demir iletkense kin atomuna
Yıldızlar tavaftaysa stratosferde kesir
Susmak susmak kusmak niyedir

Bilal Yavuz ~ Yedi İklim 262