Dolanır divane görmez önünü,
Bir türlü yönünü bilemez kullar!
Kandiller yakarak göster yönünü,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!..

Bir yol ki bu, şöyle inceden ince,
Bazen engin, bazen zerreden ince,
Her şeyi anlatan hücreden ince,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Hak “em”iyle sarmamışsa yarayı,
Hiçbir ışık aydınlatmaz karayı,
Aşk oduyla yansa gönül sarayı,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Tavaf için dönüp ihrama girse,
İlmini hıfzedip kemale erse,
Menzile varmaya ömrünü verse,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Rahman’ı, Rahim’i arayıp dursa,
Mevla’nın adını diline sarsa,
Dışarda değil de kalbine sorsa,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Hidayet edipte buyursa ferman,
Şahan’ım, derdine O bulur derman,
Her zaman mihmanın değilse Kur’an,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!
Kur’an’sızsa mihman yoldan ne anlar?

MEHMET ŞAHAN
22.12.2011-İSTANBUL