Batan güneşle birlikte,
Daha bir hüzünlü oluyor bu şehirde,
Sonbaharın solgun sarısı,
Rüzgar daha sert vuruyor tokadını,
Dalgalar daha hırçın kayalara karşı,
Kuşlar insanlardan kaçıyor,
İnsanlar birbirinden...
Vitrinler sıratını asıyor,
Tenhalaşıyor çarşı...

Böyle bir akşamda tanımıştım onu,
Bir banka oturmuş,
Denizi seyrediyordu,
Dudaklarında hüzünlü bir tebessüm,
Gözlerinde umutsuz bir bekleyiş vardı

Böyle bir akşamda başlamıştı bu aşk,
Tutkuyla sürerken sevdamız,
Şehre ilkbahar gelmişti,
İçi içine sığmayan ağaçlardan,
Çiçekler fışkırmıştı tomurcuk tomurcuk,
Gün daha güzel,
Bebekler daha bir umuda doğuyordu
Her başlayan gün,
Bir umudun başlangıcı oluyordu
Yürekler yeni aşklara gebe,
Sevdanın türküsünü mırıldanıyordu

Bir sonbahar akşamında başlayan,
Serüven tadındaki bu aşk,
Böyle bir ilkbahar sabahında bitmişti,
Hazan fırtınalarından,
Gönlümün limanına sığınan gezgin yürek,
Bahar rüzgarına kapılıp gitmişti...


Mustafa Sakman