Binlerce kuş hepsi birden
Kızılkanatlar açmışlar
Büyülü kaval sesinden
Ozanlara ulaşmışlar

Kurşun renkli toz bulutlar
Kucak açmış efsaneye
Rengârenk meltem kanatlar
Başlamışlar dinlemeye

Kopup gelirken ozandan
Büyülü kaval namesi
Nazireymiş yaratandan
Eşlik eden kuşun sesi

Onun büyülü ötüşü
Kavalı kutsayıvermiş
Büyünün renge dönüşü
Tanrı bir ışık göndermiş

Belli başlı birkaç ozan
Duyarmış büyülü sesi
Yüreği iyilik dolan
Mir Mehmet’miş bir tanesi

Güneş kavurmuş tenini
Ceren gözlü Mir Mehmet’in
Kuşlar anlamış dilini
Farkındaymış bu servetin

O büyülü kuşun sesi
Yüreğinde parlayınca
Yaklaşmak olmuş hevesi
Aylar boyu ve yıllarca

Günlerce peşinden koşmuş
Dağlar tepeleri aşmış
Kuş öttükçe Mehmet coşmuş
Yaklaşınca kuş hep kaçmış

Dereler tepeler boyu
Basmadık yer bırakmamış
Onu gören insan soyu
Çabasına inanmamış

Şaşırırken bu sevgiye
Böyle bir kuş yok demişler
Bulan ölümsüzdür diye
Arkasından eklemişler

Dicle, Fırat Amanoslar
Cudi, Zagros ve Sincar’ı
Nehirler ve sıra dağlar
Dolaşmış tüm ovaları

Bin ötüşlü güzel kuşu
Bir bulup bir kaybedermiş
Ozanların dik duruşu
Ona cesaretler vermiş

Kuşa türküler yakarken
Nur yüzlü yaşlı bir dede
Gün doğumu sabah erken
Selam vermiş Mir Mehmet’e

Sen Mir Mehmet’sin diyince
Şaşkınlıkla bakakalmış
Mehmet Çok şaşırmış önce
İhtiyardan bal damlarmış

Yürek dolu bir sevgiyle
Sözlerine sözler katmış
Mir Mehmet büyük ilgiyle
İhtiyardan dersler almış

“Ben o kuşu biliyorum”
Zümrüd-ü Anka’dır adı
Ama ben de görmüyorum
Kimse onu bulamadı”

“Yedi dipsiz vadi aşsan
Varamazsın o dağlara
Kaf dağlarına ulaşsan
Ulaşılmaz hükümdara”

“Nice ozan telef oldu
O dost oldu tek insanla
Aradığı dostu buldu
Rüstem’in babası Zal’la”

Mir Mehmet çok etkilenmiş
Ozanlığı şaha kalkmış
Kuşlara mir oluvermiş
Daha nice türkü yakmış

MEHMET FİKRET ÜNALAN