Uzaktan bakıyorum geçmişime…
Geçmişimin en güzel yanı olan sana...
Ne çabuk geçti, nasıl bitti?
Tıpkı daha yaşayamadan çocukluğumuzun da bittiği gibi…
Her güzel şey erken mi biter?
Yoksa çok güzel olduğu için bize kısa mı gelir?
Hiç düşünmüyorsun uyurken artık beni?
Hiç hissetmiyor musun?
Yalnız kaldığında, yalnızlığında beni…
Yoksa çok mu erkendi?
Leyla ile Mecnun masalları için…
Ya da Aslı ile Kerem için…
Sen bilmezsin bu kalbin, seni ne çok sevdiğini…
Bilseydin hemen pes etmezdin!
Yarım bırakmazdın, yarım kalmış ağlayan bir kalbi…
En azından bilirdin!
Yarım kalmış kalbin diğer yarısı için devamlı ağlayacağını…
Bakardın benim gibi,
Eski fotoğraflara…
Düşünürdün benim gibi,
“O gözler bir başkasını görüyor.”
Derdin, tıpkı benim dediğim gibi…
Artık bazı tarihlerden nefret ederdin,
Tıpkı benim ettiğim gibi…
Kaçamak ve çocuksu kıskançlığını anlatmaya çalışırdın…
Ne fayda…
Tekrar sonuçsuz kalırdı yaptıkların…
Tıpkı benimkinin sonuçsuz kaldığı gibi…
Ve yine bununda sonuçsuz kalacağı gibi…
Olsun varsın olmasın…
Karşılıklı değil ki içimde ki sevgi…
Bir sevda değil…
Bir AŞK benimkisi…

Yazan ve Seslendiren
Erhan Adsay
16.Mart.2010