Gönlüm, sıla hasretiyle yanar,
Özledim, uzaktaki sılamı,
Gözlerim, hep bir tanıdık arar,
Özledim, uzaktaki sılamı.

Burcu, burcu kokardı dağlarım,
Hatırlarım orayı, ağlarım,
Ben şu gurbet elde ne ararım,
Özledim, özledim ben sılamı.

İşte, yeni bir güz yaşıyorum,
Dökülmekte, sararmış yapraklar,
Ben kendi kendime, şaşıyorum,
Özledim, özledim ben sılamı.

Şimdi, orada hasat mevsimi,
Olmuştur, ak ülübü eğrimi,
Acep millet, üzüm devşirir ‘mi,
Özledim, özledim ben sılamı.

Çırpılırdır şimdi olgun cevizler,
Bandırmaya, hazırlanır içler,
Kaynar, koca kazanda pekmezler,
Özledim, özledim ben sılamı.

Toplanır, nar, ayvası elması,
Dolar, meyveyle musandırası,
Dolar küpe, pekmezin şırası,
Özledim, özledim ben sılamı.

Kim bilir, nasıl sarkar üzümler,
Tadı damağımdadır, onların,
Medeş üzümle, dolar köfünler,
Özledim, özledim ben sılamı.

Yaprakla içilir, köpük pekmez,
Bandırmasız, kazanları inmez,
Cevizli bandırmayı, kim sevmez,
Özledim, özledim ben sılamı.

Kaderdir atan, yaban ellere,
Dönmem mümkün değil, gerilere,
Yerleşip kalmışız, bu yerlere,
Özledim, özledim ben sılamı.

a.yüksel şanlıer