Arkadaşım.
Bak.
Yine aksamın alaca karanlığındayım,
Sen varken aklımda.
Aklim yine eskisi gibi birlikte olduğumuz yıllara takıldı
Aksamın ufkuna dalarken gözlerim.
Sen varsın aklımda.

Sen varsın ./Ah Arkadaşım sen de.
Seninle olan o günün aksamını özlüyorum
Dalgın, dalgın iskelede bakıp durduğum şu ak denizin kenarında.

Bu akşamın ufkunda, düş kurarken
Güneş yine, tıpkı o günkü gibi batim gitmekte,
Denizden.
Gözlerimin önünde gün ufkunda güne sensiz veda ederken
Ve ben seninle olan, o güzel günü anıyorum.
Yokluğunda arkadaşım
Yine ben.

Bilirim arkadaşım.
Sen bitirdin./ Çoktan unuttun beni
Belki de veda ettin sen de, pek çok dostlarım gibi su fani dünyaya,
Çoktan yumdun sen de gözlerini.
Bir gece ya da gündüz
Bir adresin bir telefon numaran da yok bende,
Seni arasam sorsam
Sorsam halini
Sağ’ mısın öldün mü?
Bir yakınından bir tanıdığından
Ya da, bir akrabandan

Ah arkadaşım ah.
Özledim arkadaşım seni, seninle geçen eski günleri
Ben
Hele birinde,
Hatırlarsın zamandan kıştı
Denizdeki dalgalar, dev gibi çarpıyordu kıyılarına.
Seninle ikimiz bakıyorduk sahilde sohbet ede, ede denize
Arabamızda oturmuş
Zar zor kurtulmuştuk, dalgaların içinde kalmaktan hatırlar’ mısın?
Denize sürüklenmekten kurtulduğumuz o günü.
Ama yine de memnunduk halimizden
Biz.
Herkesleri kıskandıran, dostluğumuz vardı’ da

Ah arkadaşım ah
Beni bir görsen şu halimle,
Gözlerim yaşarıyor, simdi o senli günleri anmaktan
Seni özlediğimden.
Kaybolan güzel dostluğumuzdan
Nerdesin arkadaşım sen.




Ahmet Yüksel Şanlı er
09 Ocak 2012-01-09
Antalya