BELLİ Kİ SEN BENİ KIZDIRACAKSIN

Meydanı boş bulmuş mavra atarsın
Belli ki sen beni kızdıracaksın.
Kendinden çok büyük lokma yutarsın
Boğazına tek tek dizdireceksin.

Bugün bitti düşün şimdi yarını
Suya basar söndürürüm harını
Pompa ile şişirttirip derini
Maket bıçağıyla yüzdüreceksin.

Alışkanlık yapmış, sille düşkünü
Çıkma dışarıya soğuk kış günü
Ağaçların istenmeyen ışkını
Budatıp etrafı kazdıracaksın.

Stop eder kalır, çeksem fişini
Sardırdın mı patlattığım kaşını
Söktürttürüp bana altın dişini
Koşup kuyumcuda bozduracaksın.

Ağaçkakan gibi kuş oldum sanıp
Deve kuşu uçar diye aldanıp
Yere çakılınca tutuşup yanıp
Feryat figan edip bezdireceksin.

Ne çektiysen hep dilinin yüzünden
Al al olmuş kan damlıyor yüzünden
Nüfus kütüğünden tüm yeryüzünden
Adının üstünü çizdireceksin.

Kaçsan saklansan da bulurum seni
Şaplak ile kızartırım enseni
Durduk yerde böcek gibi senseni
Ayaklar altında ezdireceksin.

Eşin dostun ağlasa da gülse de
Yakınların saçın başın yolsa da
İdam cezaları kalkmış olsa da
Urganı boynunda büzdüreceksin.

Temizlersen eğer içinden kini
İstesen de yıkamazsın bendini.
Kâğıt gibi katlatarak kendini
Suyun üzerinde yüzdüreceksin.

Hiç güvenme, arabana yatına
Kaçıp kurtul, binip topal atına
Yumruk ile tam anlının çatına
“Mahir” diye nişan yazdıracaksın.

Mahir Başpınar