3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1895
Okunma

yolun sonunda
bir yaşlı çınar
ağıt yakar gibi
yaprak döküyor
toprağa...
yaprağına tutunmuş
bir divane
savruluyor
ötelerde...
çınar
kışa
üryan masallar okur
gövdesinden
çınar
kara
kehribar kokulu suyuyla
kendine sığınmış
divaneye akar
sessiz..
hem sağlam
hem
inatçıdır
ruhu
boşluğu doldururken
toprak renkli kozası
kendi içinde bilir
zamansızlığı..
döner
dolaşır
yaslanır koca gövdeye
divane
bilmez
içten içe
kendini tükettiğini
diker
gözlerini yere
kuru bir eli kaldırır gibi
kaldırır
yere düşmüş yaprağı
yüreğiyle..
çok uzaklarda
bir aşık
nefesini
tutar
şad olur divane
uzaklarda yanan ateşiyle..
08/01/2012
ödemiş