sevmeyi de bildim sevilmeyi de
hem de öyle bir sevmek ki!
sahip olduğum her seyi
sana adadim
yüregimi, zamanımı, sabrımı, saygımı yollarına serdim
önünde eğildim sultanımsın dedim
kimse yaklaşamazken yanına
ben seni "yüreğinden öptüm
koynumda uyuttum geceler boyu
aşk masalımızı anlattım sana
sen dinledin yüreğin yüreğimde
yokluğunda bekledim, sabrettim
kızdım sensizliğe bazen
ama Yaratana şükrettim
kahretmedim
çünkü seviyordum
çünkü seviliyordum

ne zaman ki
düşüncelere dalmaya başladin
anahtarını unutur oldun
evin yolunu bulamaz hale geldin
anladım ki
artık bizim olan sevda bizim olmaktan çıkmış
yüreğinin pınarları başka nehirlere akar olmuş
konduramadım ihaneti
konduramadım
ama anladım

şarkımızı mırıldanırdın hep
artık değişti melodilerin
diline pelesenk ettiğin
her şey başkalaştı
sen başkalaştın
inkara gerek yok
"baskası var" deseydin, diyebilseydin
bu kadar yanmazdı canım
biliyorum beni kırmamak adına sustun
şimdi kırılmadım öyle değil mi?
ezilmedi yüreğim, ayaklar altında

ama hiç bir sey diyemem sana
kıyamam
o büyük sevdamın hatırına
onca güzelliği
bir kaç sıradan küfürle kirletemem
bu banada yakışmaz
sevdama da

(hayalini) kurduğumuz
sıcacık kerpiç duvarlı evimizin
kapısını açık bırakıp gidiyorum
sen uyurken...
kilitlemiyorum
kilit sesine uyanma diye
nasılsa uyanacaksın kendiliğinden
nasıl usulca girdimse hayatına
gürültü patırtı yapmadan
yine öyle sessiz sedasız çekip gidiyorum

sevgimi dış kapının mandalına astım
yanıma alamadım sensiz kalınca
evde de bırakamadım artık yeri yok orada
dış kapının dış mandalına elin her dokunduğunda
sevgim hala seninledir
ne kızgınım
ne kırgınım sana
yasadığım
"kader" değil "keder" olsa da

teşekkür ederim senli geçen
bunca güzel yıllara...
elveda
yüreğinden öptüğüm sevgili...
dilerim mutlu olursunuz
hayalini kurduğunuz gibi...

4 Ocak 2012 Çarşamba---aysegül atakli.