1940’lı yıllar
Karanlık bir gün,çıkmaz sokaklar
Hangi yöne dönsen duvar
Arkan önünde sanki, önün arkanda
Hızlıca gittiğin yol nereye çıkıyor
Sen nereye kaçıyorsun?

Koşuyorsun…
Koşuyorsun ama kaplan değilsin
Çünkü sen ceylansın, yani kovalanan
Hayattaki rolün kaçış
Ama nereye?
Hangi yana dönsen karanlık

Gün geliyor kaçıştan bile kaçıyorsun
Sağ(!) değil bunun adı sol hiç değil
Çünkü sen ayrılmayan bütünün son parçasısın

Eskiye bir halat atsan belki tutunursun bir yerlere…
Eskide yok
Yeni, yeni mi ki!

Nereye çıkıyor bu merdiven
Sen nereye kaçıyorsun
Aslında sen kendinden kaçıyorsun
Eskiyi sövemiyor yeniyi övemiyorsun
Kim olacağından kaçıyorsun

Kafanda bilmediğin pek çok kelime
Faşizm, kominizm, kapitalizm,izm izm izm…
İzm’ler yer etmeye uğraşıyor beyninde
Sen kendi “izm”inden kaçıyorsun
Yanlış denilen doğru
Doğru denilen yanlış mı…
Bilmediğin her ne varsa sen,
Ondan kaçıyorsun
Bildiğini, söyleyenlerden de kaçıyorsun

Yönler her yöne doğru
Kuzey batı olmuş, güneyse doğu…
Ama olmayan şey şarkın doğu olması
Çünkü doğu garp olmuş
Seni yönlendirenlerden kaçıyorsun

Ruhunda olmayandan kaçıyorsun
Kaçıyorsun!
Kaçıyorsun!
Kaçıyorsun …
Naz Farisi