0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1119
Okunma
kapılar hüzün çalacak
başımı kaldırdım gördüm ki
uzak bir yoldan geçiyorum..
bu yol ki uçsuz bucaksız
ayrılık yosun tutmuş kayalara çizilmiştir...
dalgalardır haykıran ...
insan yalnız kalınca tenhalara çıkar..
ve acı sokakta kalır...
birlikte başlanan yoldan..
şimdi yalnzılık kendi ıssızlığını çoğaltmaktadır
rengini unutmuş bir billur gibi...
geride mi kalmıştı..bakınca duyulmayan..
rüzgar defteri kapatmış...anılarla kalmıştır ömür...
toprağın yüreğini kanatırcasına...
susmak ise bir başka acı
gülen gözlerimizde ağlamak vardır
kapılar sanki artık hüzün çalacak..
sanki canavar bir sessizlik..
bir yılgınlık içine alacak her şeyi...
ve bir akşam ayışığına kendini asacak..
içimizde kamçılarla açılan derin bir yara..
ve ateş saçan ömür ise...küllere karışır...
5.0
100% (1)
