Aşk olsaydım güzel anılarım olurdu o giderken
Gözyaşlarımın aktığına bakma sen
Ne fark eder yağmurda ağlar toprağın arkasından
Derin bir iç çekişten sonra
Fazla sürmez buharlaşır geri gökyüzüne sığınır
Benim bana sığındığım gibi

Unutmanın paslı çengelini taktım maziyi
Cümleleri saklarım şiirin ana rahmine
Son ayrılık sancısında
Onu anlatan tüm mısralara sinmiş bir sessizlik
Şairliğin duygu duvarına mıhlar beni
Hiç konuşmadan


Günışığı bu aşka doğmadan firar eder ertesi yarına
Gecenin çakal dişlerinde yara alır hayallerim
Bir solukta tükenir umut birikintisi

İşte böylelikle
Mavisini kusar gökyüzü denize doğru
İffetli sahilin yalnızlığı sıyırır eteğini dalgalara
Islanır yaşanmışlığın ayak izleri
Bir ben kopmadım mavi gözlerinden
Bir ben
Bir ben ayrılamadım senden

Yılların bizi kavuşturmam vebali büyüdü
Bakışlar firari umut avını beklesini…………………..................