Sus!

Sus bak yine yörüngendeyim…
Başka hareketim yok sadece sendeyim.

Sus!

Sakın bir şey söyleme sus ve dinle sevdiğim.
Masmavi umutlarla hüsranıma dengeyim.

Sus!

Kapat şu gözlerini dinle yağmur sesini.
Düşen her damlasında bulmalısın kendini.

Sus!

Bazen asi ve hırçın bir deniz dalgasıyım.
Bazen susuz ve çorak bir çölün ortasıyım.

Sus!

Sus! Tutmuşum ellerini her gece rüyamsın.
Sus! Sevmişim gözlerini bitmeyen hicransın.

Sus!

Acım, sevincim, mutluluğum, hüznümsün.
Sus! Sus konuşmada yüzüm gülsün…

Sus!

Mezemsin, kadehimsin, yüreğimsin, yüreğim.
Sus! Boş kalan sandalyende yokluğunu seveyim.

Sus!

Zaten hiç konuşmadın. Belki de hiç sevmedin.
Ben sana sus diyemem. Sevmesini bilmedin.

Sus!

Sus! Yeter!
Acının demindeyim.

Bak herkes uyudu biz bize kaldık.

Sen burada yoksun ama ben yine seninleyim.

Sus!

Bak bende sustum artık…
Konuşan ben değilim, bitmeyen acılarım.
Biz artık konuşmayı acılara bıraktık.

MEHMET FİKRET ÜNALAN