Gönül dostu; Şiir dünyasına hoş geldiniz...
Kutlarım...
Beğendim…
............................................ Saygı ve Selamlar.

Annem şiirinizi canı yürekten kutlarım

Bu kaçıncı yazışım sana anne
Yazıpta hiç söyleyemeyişim?
O kadar acılarla yoğrulduki hayat hamurun
Bir dertte benden gelsin istemedim..............

mutsuzum annem........................................
ışıksız zifiri karanlıklar kadar.................
Tutunacak elim yok,sende uzaktasın........
Oysa ne çok severdim çocukken dizlerinde uyumayı
Neden büyüdüm annem?.............
Hep çocuk kalamaz mıydım?
Ben büyürken mutluluğu kaybettim.
Ne güzelmiş meğer kıymetini bilemediğim günler.......
Bir avuç tuzla dallarına tünediğim
Erik ağacımda yok şimdi............................
Sarkan söğüde bakar mısın annem
Oradaki salıncağa mı takılmış umutlarım?????????
Ama yokkkkkkk
Oda kurudu gitti değil mi hayallerim gibi?
Ihlamur ağacının gövdesine adımı kazımıştım
Onuda kestiler değil mi adımla beraber?
Yok oluyorum anne.....................................
Arasamda bulamıyorum artık kendimi
Dostlar unutmuş,telefonum susmuş
Anne!.........
En çokta mutluluğu kaybettim............................

Yalnızım anne...........................
Var olanlarım yüreğimi oyalamıyor
Ağaç dalında kalan son yaprak kadar yalnızım.....
Ama onu okşayan rüzgarı var,koparıp atsada yerlere.......
Bense hala özlüyorum başımı okşayan ellerini...........................

Annemmmmmmmm..........................
Seninde böyle miydi yalnızlıkların?
Böyle yanıyor muydu canın,anlayamamışım o zamanlar
Şimdi yaşayarak öğrenmek yakıyor içimi.
Yüreğim elimde................................
Bir sen alırdın,herşeye rağmen bir sen severdin....................

Tükeniyorum annemmmm................
Her açtığımda ağzımı,boğazıma diziliyor kelimeler
Susuyorum,susuyorum,susuyorum............
Anlamayana anlatsam ne olur ki?
Bir sen anlardın,sende yoksun.......
Sakın hepten bırakıp gitme beni
Yorgun bedenin dayanmalı hayata
Mutluluklar gitti annem çocukluğumla
Ne olur sen beni bırakma..........................

Ben bu şiiri önceden okumuştum.Ama senin mi senim değil mi bilemem,şiir kendisi harika...Sevgi ve saygılarımla...

Dünyada ki en önemli varlığınız annenizdir karnında taşıdığı süreçten dokuz aydan aydan söz etmeyeceğim sonrası..onun varlığı ve daha sonrası...onun yokluğu...
Size kısaca şunu söyleyim.Anneniz belirli bir yaştan sonra hayatınız da değilse;o dakikadan sonra yalnız kaldınız demektir.Hayatta gerçek anlamda güvenebileceğiniz kim kalır ki...Siz bir hata işlediğiniz zaman ne olursa olsun sizi kucaklayan o sıcacık kollarının arasına alan kim var bu dünyada?
bu yüzden onun yokluğunda yalnız sınızdır.Allah kimseyi annesiz bırakmasın.
Ağlattınız ama emin olun ki o mutludur şimdi böyle vefalı bir evlat onu yad ediyor ve bizler dualarımız bu şiir sayesinde gönderiyoruz mekanı cennet olsun
SİZİN MELEĞİNİZDİR ONLAR.ONLARA İYİ BAKIN

Yalnızım anne...........................
Var olanlarım yüreğimi oyalamıyor
Ağaç dalında kalan son yaprak kadar yalnızım.....
Ama onu okşayan rüzgarı var,koparıp atsada yerlere.......
Bense hala özlüyorum başımı okşayan ellerini...........................

Annemmmmmmmm..........................
Seninde böyle miydi yalnızlıkların?
Böyle yanıyor muydu canın,anlayamamışım o zamanlar
Şimdi yaşayarak öğrenmek yakıyor içimi.
Yüreğim elimde................................
Bir sen alırdın,herşeye rağmen bir sen severdin....................

Tükeniyorum annemmmm................
Her açtığımda ağzımı,boğazıma diziliyor kelimeler
Susuyorum,susuyorum,susuyorum............
Anlamayana anlatsam ne olur ki?
Bir sen anlardın,sende yoksun.......
Sakın hepten bırakıp gitme beni
Yorgun bedenin dayanmalı hayata
Mutluluklar gitti annem çocukluğumla
Ne olur sen beni bırakma..........................

Anne diye yazan kaleminize kuvvet,yüreğinize bereket dolsun.
Keyifle okudum anlamlı ve güzel bir şiir olmuş selamlar.............