Sabahı olmayan gecelerdeyim.
Sel oldu gözyaşım, taştı bu gece.
Şiire sığmayan hecelerdeyim.
Kalemim konuştu, coştu bu gece.

Sevgiye güz düştü dudaklarımda,
Sevgi gülü soldu yanaklarımda,
Bu şehrin karanlık sokaklarında,
Mehtabı dolaştım loştu bu gece.

Bir alev yükseldi isli lambadan,
Azrail can ister dostu bulmadan,
Yetiş imdadıma vakit dolmadan,
Yıldızım avcuma düştü bu gece.

Hep aynı terennüm her seferinde,
Resmini aradım yoktu yerinde,
Acep gelir misin günün birinde?
Kapandı yollarım kıştı bu gece.

Aşkı ödünç aldım bir şakayıktan,
Yanına varamam çıkmaz sokaktan,
Gülü sakınırken daldan, budaktan,
Bülbülün nağmesi hoştu bu gece.

Ay oldu, yıl oldu bitmedi hasret,
Sinemde ıstırap, ruhumda kasvet,
Yaralı gönlüme bir kez nazar et,
Yüreğim sevdaya koştu bu gece.

Tutun ellerime sevda çiçeğim.
Gönül sarayına gül dikeceğim.
Cana can katarken balım peteğim,
Mevsimler içimde kıştı bu gece.

Elem ırmağında çağlayıp aktım,
Dönmeyen ufukta yoluna baktım,
Her gün şu kütüğe bir çivi çaktım,
Acılar boyumu aştı bu gece.

Yine hüzündeyim, yine buhranda,
Kendimle baş başa izbe bir handa,
Ömrüm yargılandı yüce divanda,
Saatim, saniyem boştu bu gece…

Rabia BARIŞ