Sonu olmayan yolun sonuna varabilsem
Gezginliği bırakıp bir yerde durabilsem
Gam yemezdim,dert değil böyle yalnız yaşamak
Bir de kendimi bilip,kendimle olabilsem

Sırt çevirsem dertlere toz pembe desem hayat
Yanmasam geçmişime pişman olmasam....heyhat
Bu günümü yaşayıp akşamı sabah etsem
Zonklayan bir beyinle sorumsuzluk ne...rahat

Derdimi deşiversem içimi bir boşaltsam
Dert oluyor içime,problemsiz...rahatsam
Huzurumu ararım tüm kuytu köşelerde
Delice bir uykuda uyanmasam da yatsam

Bölmese uykularım ne ejderha,ne peri
Ne ben bir berduş olsam,ne de densem serseri
Üzüvermese beni hayatta ki tüm tutkum
Kapım açsam herkese alıversem içeri

Dostluk kursam sonsuzluk vadeden bir anlayış
Değişir belki o an ondan önce yaşayış
Hayatımı boş yere harcadım hesapsızca...
Ölümü bekler oldum,son günümde KAVRAYIŞ....