Bu kez ağladım içimden,
Görmedin yaşlarımı ama aktılar.
Gidecek bu günü mü buldun?
Hem de çok güçsüzken.
Ardına bile bakma, bakma lütfen giderken,
Ki bakarsan dayanamayabilirim
Koşabilirim iteceğini bile bile
Serebilirim üstüne basmak için gururumu önüne.
Ölebilirim gözlerinde, gözlerinde boğulup ölebilirim,
Seni yine sevebilirim yeniden, yeniden aldatabilirim kalbimi.

Bu kez ağladım içimden,
Hissetmedin, bakmadığın için gözlerime,
Kalbim Sevecek bu günü mü buldun?
Tam da sevmek yok artık demişken.
Gülüşlerini sakla benden gülmesinler yüzüme,
Ki gülerlerse yüzüme aldanabilirim.
Beni sevemediğini bile bile sevdin zannederim ben,
Kandırabilirim tüm duyguları,
Ve senden gayri ne varsa yakabilirim.

Bu kez ağladım içimden,
Seni sevmek istedim deliler gibi.
Bana gel istedim, ne olduğumuzu, ne olacağımızı
Önceleri yarınları düşünmeden merak etmeden sev istedim beni...
Ve gitmeden önce...
Ve gitmeden önce bak istedim.. –Bakma- desem de içimden,
-Bak- istedim aslında! Söyleyemedim belki ama -bak!- ne olursa olsun,
Son kez de olsa, ilk defaymış gibi bak! İstedim.
Düşündüm ki aşık olabilirsin belki ilk defa gibi görürsen beni
İstedim ki ben... Belki beni seversin...
İstedim ki... Belki sen..
Belki ben...

Ne olurdu gitmesen...