GÖNLÜM DÜŞER İKEN ZÜLF-Ü KEMENDE





Neylesin baharı neylesin yaz’ı,
Bülbülün sevdâsı gül-ü çemen’de.
Yüreğimi sardı ince bir sızı,
Gönlüm düşer iken zülf-ü kemend’e.


Öyle bir sızı ki emsâl’i yoktur,
Cevrine meyletsem cefâsı çoktur.
pervâne misâli yanışım haktır,
Gönlüm düşer iken zülf-ü kemend’e.


Gülistân tarümâr solmuş gidiyor,
Ömrümün miâdı dolmuş gidiyor.
Sermayem gam yükü olmuş gidiyor,
Gönlüm düşer iken zülf-ü kemend’e.


Doğarken ağlayıp sonra gülmezdim,
Şu yalan dünya’ya ben de gelmezdim.
Sevdâ’nın nâr’ını böyle bilmezdim,
Gönlüm düşer iken zülf-ü kemend’e.


Gamzelerden gülüşüne doyulmaz,
Sensiz geçen ömür günden sayılmaz.
Yalvarsam yakarsam sesim duyulmaz,
Gönlüm düşer iken zülf-ü kemend’e.


yine harika yine mükemmel bir şiir
kaleminiz daim hayatınız şiir tadında
olsun üstadım saygılarımla

yüreyinize sağlık kutlarım bu güzel şiirinizi saygılar sunarım

şarkı gibi içli ve manalı...
güzel bir yüreğin sesi
kutlarım.
saygılarımla:
rr.akdora

Doğarken ağlayıp sonra gülmezdim,
Şu yalan dünya’ya ben de gelmezdim.
Sevdâ’nın nâr’ını böyle bilmezdim,
Gönlüm düşer iken zülf-ü kemend’e.

Şiirlerini seviyorum Kardelen, çok güzel yazıyorsun.

Tebrikler, selamlar.

Çok nefisti değerli şairim.
Selam ve saygılarımla...

güzel şiirdi, tebrik ederim. "düşeriken" değil " düşer iken" şeklinde ayrı yazınız.