şehrin kalabalığı, kaldırımlarından da kirli..


mekanım; zarf dolusu gürültünün uzağında, pulsuz adres,
keza, papucun pusulasında, kuzeyi göstermeyen tek gerçek;
odamı sakladığım ev..
sokağın çıkmazını karşılayan; ayaz taşlı sur, kapısı,
dilediğim kadar yabancı zaman..


varlığımın yetisi; üç beş parça eşya,
çığlığın en sessiz hali; antika takvim,
muhabbeten katlandığım yalan; yalın dört duvar,
ortalığa saçılan gümüş, geçmişin külü,
şarabı; çırıl çıplak giyinen rengin bedeni, kırık kadeh,
günah doğdu şiirlerin yansıması, cam kavanoz,
ceviz yapraklı ırmağın gölgesi; kirpiklerime düşen,
hunumda üşüdüğüm mor susuzluk; eziyetine alıştığım..


// yazık olur aşka; yazılmadıkça ’ SALI ’ günlük,
... kuruş etmezdi, gözlerimdeki yalnızlık.. //


solarken unutup güneşi;
açarken hatırlayabilirim gülü,
ya sen aşk; kalbinin, kavga yorgunu sevdasına,
ölüm diyebilirmiydin ya da ayrılık,
vazgeçer miydi nefesin, teslim olduğu sürgünden,
tenimi namus bilip; affeder miydin tövbeni,
ağlatan adıyla, hecelermiydin yağmuru..


merminin hırçınlığı barut;
öfkemin dilsizliği gece,
kuşkulandığımdan isabet, yüzümün korkusu,
masalda, dolunayın uykusu ruhum;
saatin, geç kalan vakitlerinde, her dem serseri..


tabiatin sebebi;
benim, matemim mutluluk,
kış indi, yüreğimin toroslarından,
üşürse kapıda bıraktığın elveda,
yeminime ihanet edip;
sökerim hasretine çivilediğim bütün harfleri,
yakarım gökyüzünü,
tutuşur karanlık,
yokluğundan vazgeçerim...


’ kalbini; aşk için kırmadan önce,
’ aşkı; kalbini kıracağı için sevebilmeyi öğrenmelisin,
’ sevmelisin ki; bir daha ve defalarca sevdan acıttığında,
’ yalan olmayan tek gerçeğin, sahibi olduğunu anlayabilesin..


’’ SALI ’’ günlük

karan