14
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1573
Okunma

ve zaman mayalanır kendi kabuğun(d)a !
yıllar resimleri bile eskitmiş
çerçeveleri kırık hayat kareleri doldurur aynalığın önünü
tek göz gardrobun askılığında
mâzi
dünlerin tembel izlerini saklar çekmeleri
nasırlanmış parmaklara yürüyüşler takılır
adım başı muhabbetlere gebe kalır
köşe başı kavgaları
biraz ürkek
biraz da delirmiş bir gençliğin kanında doyar
âsilik
sınırlar duvara
duvarlar bakışlara gölge
garip bir yalnızlığın toprak kokusu
dolar içlere
üzerine yazılmış öykülerin
örtünmemiş yanları üşür
şubat ayazı vurur baharın toyluğunu
beden kurur
yine gözyaşları sağar özlemi
ve yine renksiz ruj lekesi morartır dudak etini
gecenin kenarına iki yetim söz düşer birbirinden habersiz
al ,
ver . . . !
sessizliğin yatağında noktalanır mecbûri alış_veriş
ey gidenim
ey aslına hiç gelmeyenim
zaman yavaş yavaş ekşirken ortalıkta
ucu açılmamış kalemleri yalar doğmamış şiirlerim
havil uykuyu tanıdığından beri kabadayı
bense Allah’ın sâdık kulu
26/12/2011
16;50
eMİNE
5.0
100% (21)