TUTTUM ELLERİNDEN,,,

Dilimde ezgim’din mırıldandığım,
Gece uykularda sayıkladığım.
Meğer gerçekmişsin,bir düş sandığım,
Ümit kalmamışken çıktın karşıma.

Adını dilimden düşürmediğim,
Gel artık bir yerden çık gel dediğim.
Her köşe başında yol beklediğim,
Bir gün batımında çıktın karşıma.

Nerde idin sol tarafım erirken,
Kaderime küsmüş boyun bükerken.
Bir enkaz dibinde ölüm beklerken..!
Yetiştim dost deyip çıktın karşıma.

Tutup ellerimden çekip çıkardın,
Beni o harabe halden kurtardın.
Ölümü beklerken en Son duamdın,
Umudum bitmişken çıktın karşıma.

TİRYAKİ uzandı elini tuttu,
Karşısında duran son bir umuttu.
Başımda dolanan kara buluttu,
Tufana dönmüşken çıktın karşıma.



kenan tiryaki (kenanhoca_25)

Ne mutlu insan değeri bilenlere ne mutlu gerçek ve hakiki dostlara, şiirde bunu anlatıyor, güzel dizelerinizi kutluyorum. Yunus diyarından selamlar.