Sana ’’Az öteye git.’’ dediler.
Kalktın gurbet ele gittin be Sami.
’’Ara’’ dediler kendini içinde
Arar iken nasıl yittin be Sami?

Anlamadan daldın bir sürü işe.
Rızık bulmadın dokunsun dişe.
Çare bulamadın hal ve gidişe.
Ar ve namusu da sattın be Sami.

Karıncayı bile yapıverdin fil.
Hep dolaşıp durdun sefil ve gafil.
Sanki gözlerine çekilmişti mil.
Bu yüzden mi böyle battın be Sami?

Kulakların duymaz, dizlerin bîzar.
Yanlış mekanlarda eyledin pazar.
Utanmadan dersin ’’Bunlar hep nazar’’
Gözlerin açık ya, yattın be Sami.

Herkese inandın , herkese kandın.
Hep ateşe koştun , içinde yandın.
Bunca musibete nasıl dayandın?
Zehiri zıkkımı yuttun be Sami.

Yediğin kazıklar oldu hediye.
Sermaye yüklendi artık kediye.
Hâla yaşarsın ya bilmem ne diye.
Boşa debelenme, bittin be Sami.

Âbidi olmadın o Yüce Bir’in.
Hep esiri oldun paslı zincirin.
’’Ye ’’ dediler; sen bir çuval incirin
Yemeden içine ettin be Sami .

Rabbim sana nice nimetler verdi.
Şimdi sayıp dökme bu kadar derdi
Senin dertlerin mi âlemi gerdi?
Kes sesini gayrı, yettin be Sami.