özlem;
vapurun dalgalandırdığı köpüklere asılı
sensizliğe tekabûl eden Nemrut kadar acımasız
ve
Nuh misali vefalı şehr-i İstanbul...........






Ey Marmara, yaralarımı ölümle guslettir
çek! sularını usulca.
aman!
kimse görmesin İsa"nın çarmağına gelirdiğimi
çek! hadi



dar-ı acunluk yemeniden çıkartmaya uğraşan beden
gün yüzüne çıkacak düş tohumlarım,hicranın derinliğinden
âşk ;
beynin etini delip geçmekte acımadan
kan revan gören yüreğim kemiğe dayandı ey yâr



İsm-i nâzımın geçtiği her satır,Azrail"e bir kurban sunuşunda
zaman en acı kokan yanıyle eşlik etmekte
günahı boyuna her bir kara
İsmail"in boynuna süren keskin bıçağı adres biliyor.



Mescid-i Haram"da beyaz umut cümleleri
acıya yük,
sana atfedilmiş bir şair
acıyla çifte kavrulmuşbir gönül,
hicranın dar ağacından ince bir süzülüşe bahşedilmiş.....



gordion
23/12/2011