Bazıları
şiir olmayan şiire ’harika’ der çıkar için
Yazan der ki
’Demek ki ben oldum artık çalışayım daha niçin?’

Ve böylece
defterin çoğu sayfası karalamalarla dolar
Gelişemez
Tomurcukta kalır şiir ve daha açmadan solar

Görüyorum
Tutuşmuş şiirler yanar hem öyle ki sönüşü yok
Bir başıma
Savaş üzre yola çıktım ve bu yolun dönüşü yok

Yolda bana
Kalbi şiir diye çarpan üç-beş gönüllü katıldı
Anladım ki
Şairlerin büyük kısmı üç-beş yoruma satıldı

Bazı dostlar
Dediler ’boşa uğraşma, çek kendini geride dur’
Vay be dedim
’Destek yerine köstek ha’ çekinme ilk darbeyi vur

Vurdular da
Her şey menfaat içinmiş bense dostlarım sanmışım
Eyvah ki vah
Eğer her dostum böyleyse zaten ben kökten yanmışım!

Farketmez be
Her şeyimi kaybedeyim yeter ki şiir yaşasın
Desinler ki
’Bu adam delinin teki’ kimse demesin ’paşasın’

Bu güne dek
Ben ne bâdireler gördüm bunları da atlatırım
Üzerimde
Doğmamış şiirler yüklü yaklaşmayın patlatırım!

Şiirin önünü kesen
Her kim varsa düşmanımdır darılan varsa darılsın
Yeter ki değişsin düzen
Eleştirip tartışalım ve bir noktaya varılsın

Şimdi dostlar!
Tüm namlular bana dönse gözüm kırpmam demem ’durun’
Son arzumdur
Beni sırtımdan değil de mümkünse alnımdan vurun.

.