____________________Dün yine seni gördüm rüyamda
Bilir misin zor dayandım sabaha
Giderdin çok ıraklara
Tutmak istedim ellerini
Çözmek istedim düğümlerini
Uzandım bulutlara
Grileşen ufuklara
Bir nihavent yayıldı etrafa
Anlat bana
Sen ağlama
Ben dayanamam sana
Bir renk bul şimdi kendine
Olmasın arasında ne gri ne siyah, ne füme
Dört mevsimi topladım ellerime
Sana getiriyorum, sana hediye
Adımı sen koy şimdi
Çok değil, tek kelime
Nakaratsız hece
Ana...


HAZAN
_______________________________________________

Anneliği mükemmel kılan gerçek ve evlatlarının kaygısı hep yüreklerinde ince bir sızı gibi duyan duygu ve sevgi yüklü annelerin simge şiiri olmuş bu değerli çalışmanızda HAZAN hanım. Ne mutlu annelik sorumluluğuınu bu denli titiz ve yürekten duyup hisseden annelere. Yoğun ve ya sınırlı her annede evladını sevme, sakınma, düşünme ve onlar için fedekarlıklarda bulunma duyğusu her annede mutlaka vardır. Ya evlatlar; annelerin bu canhıraş duygular içinde neler çektiğni bilip, düşünürlermi, acaba? Kukusuz düşünenleri de olur. Ama genellikle anne ve babaları, ille de annenin evlatları için düşündükleri kadar düşünüp kaygı duymuyorlar bu günün gençleri. Ta ki anne baba oluncaya dek. Bu toplumumuz ve genç evletlerımız adına maalsef çok olumsuz bir puandır. Anne - baba şefkatini, onlar kadar olmasa da, duyup hissetmeleri gerekir çocuklarımızın, erişkin yaşlardaki evlatlarımızın.Evvlatlık ödevi de savsaklanamaz, ötelenmez, asla ihmal edilemez ödevlerdir. Hatta ödevinde ötesinde bir sorunluktur, toplumsal görevdir, Yaratan buyruğudur; Evletlerımız bunu asla unutmamalıdırlar. Çünkü belirli süreçler sonunda onlarda bu gerekliliği, bu şefkat ve sevgi zorunluluğunu anlamış ve ihtiyaç duymuş olacaklardır.

Her zaman yararlanırım, değerli şairim sizin verdiğiğniz toplumsal mesajlardan ziyadesiyle etkilenirim. Ama bu şiirinizle duygu seline kapıldım, ve annemi - babmı hışkırıklarla anımsayıp yadettim. Babam hiç bir günümü görmedi, hiç bir kazancımdan nasiplenmedi, ama annemi yirmi beş yıl yanımda ayırmadım. Şükürler olsun ki Rabbime, benden hoşnuttu, mutlu ayrıldı. Gençlerimizin kendilerine gelip, zamanları ve vakitlerei varken, anne ve babalarının kıymetini bilsinler. Onların hakları çok kolay ödenemez. Ama gönüllerini hoş eder, onları üzmez, kaygı ve heyacanlarını azaltırlarsa, onlara en büyük iyiliği yapmış, bu değerli insanların ömürlerini uzatmış olurlar.

Umarım genç evlatlarımızın yanında, erişkin evlatlarımız da bu şiirinizi özümseyerek okur ve Anne baba hakkının çok önemli olduğunu, mutlaka şefkat ve sevgiyle ödenebilir olduğunu düşünürler.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle selkamlayıp kutluyorum sizi değerli şair dostum HAZAN hanım
Kemal Polat


kempol tarafından 12/21/2011 11:57:38 PM zamanında düzenlenmiştir.