Yeri göğü kahinati yaratan
Ölü gıdalarla cana can katan
Güneşi dünyaya ölçülü tutan
Bir kulunu çok sevmemin sırrı ne

Bu kulundan ben bir fayda görmedim
Hep ağladım birgün olsun gülmedim
Bu işin hikmeti nedir bilmedim
Bir kulunu çok sevmemin sırrı ne

Mecnun etti dolaştırdı ardından
Görmedim mi eriyorum kahrından
Aklimi fikrimi aldı başımdan
Bir kulunu çok sevmemin sırrı ne

Nefs için olaydı çoktu çaresi
Sevip aşık olmak Yürek yaresi
Varmıdır bu aşkın belli süresi
Bir kulunu çok sevmemin sırrı ne

Herkesin diline düşürdü beni
Yıkıp viran etti gönül hanemi
Yaraladı sol yanımı sinemi
Bir kulunu çok sevmemin sırrı ne

Yandırdı Güner’i aşkın narında
Neler çekiyorum değil farkında
Dünya bile batsa değil umrumda
Bir kulunu çok sevmemin sırrı ne

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 17.11.2006