Şiir, kör duvarlara yazsam seni
duvar inanır mı dersin duyduklarına
hüznü sevdayı bir kenara bırakıp
demir parmaklıklara assam suretini
senle yaşadığımı unutsam
bir nü koysam satır aralarına
buz tutan g/ecelerimde
ninni olsan uyusam
senden başka hiçbir şey olmasa başucumda
ılık nefesi tenimi okşayan yarim gibi
yani şiir gibi sen gibi

Şiir, aşkı anlat bana
sevmek hangi uzvun meşgalesidir
anlat
sen tercüman ol aşka
bilirim kıskanırlar seni
hatırlıyorum ilk öpücük gibi
düştüğün günü dudaklarıma

Şiir, sensiz kaldığımda çorak yüreğim
bir seda olup çınlasan kulaklarımda
ses versen kırık nağmelere
ilham olsan uda tambura kemana
notalara düşsen
kimi hüzzam kimi muhayyer makamında

Şiir, ey kalemimin alın teri
gönül iklimlerine seninle düşer cemre
her mevsim bahar olur
aşka suskun yüreklerde,
gönüllerde aşk tutsa çaldığın maya
ben sustum öznelerinde
seni kendimde bulduğumda

ah şiir ah başımın tatlı belası
suskun yüreğimin dili
alışmışım bir kere seninle yaşamaya.

Mustafa bertan