can çekişen gözlerimin
üşüyen tebessümü
ölümü beğenmeyen beşeri yalnızlığım

terkedilmiş nadas kırsallığında
umutlu tohumlar bekleyişi yüreğim
nerlere...
kime gideyim..?

kirli beyaz
bir martı yoksulluğu
buza kesmiş aralık akşamları
yanmış çocuk teniyim
kavrulmuş deprem çadırlarında

dev molozlarda
küçük umutlar dileniyorum
yalan göz yaşlarına inat

kırılan bardaklardan
fırlayan cam kırıklarıyım

afet ten arta kalan
korkudan göz bebekleri büyümüş
diyar bir çocuğum

küçük puntolara sıkıştırılmış
3. sınıf bir haber değersizliği değerim

kırık bir ezginin
ağlayan notalarına düşmüş
acıklı cümleleriyim

dört yanım bahar yoksulluğu

ben ki..
ay
ayaz soğukların diyar çocuğu
vazgeçtim yanaklarınızda yaş olmaktan
ansız
yangınlarınıza düşüyorum

ve...
ben
bahrevan yalnızlığımın ikliminde
her mevsim
üşüyorum